D
i e u w k e B e g e m a n n
Dieuwke Begemann 22 / 04 / '47
Zelfstandig gevestigd management consultant vanaf 1990
Verbonden aan Stichting de Baak als coach en
Lid van het Platform voor Coaching.
Lid van het Earthstewardnetwork en European Coordinator van het
programma
Essential Peacemaking, een activiteit van het Earthstewardsnetwork
gericht op gender conflict resolution.
In organisatievernieuwingstrajecten werkt zij samen met Stichting
de Baak.
Geaccrediteerd facilitator het conferentiemodel Frameworks for
Change.
Geregistreerd bij het Nederlands Instituut voor Psychologen.
Lid van de Orde van Organisatieadviseurs
Antigone
van Jean Anouilh
Toen ik 18 jaar was, zag ik een uitvoering van het toneelstuk Antigone
van Jean Anouilh.
Het toneelstuk gaat over onvrijheid: Creon, de koning van Thebe, moet
Antigone, zijn aanstaande schoondochter van wie hij houdt, ter dood brengen.
Tegen zijn bevel in heeft zij geprobeerd haar broers te begraven. Haar
broers hebben gerebelleerd tegen de koning, zijn daarvoor ter dood gebracht
en hun dode lichamen als voorbeeld buiten de muren van de stad gegooid.
Maar het zijn haar broers: s nachts is Antigone het paleis uitgeslopen
om zand over hun lichamen te strooien. Ze wordt betrapt en er volgt een
dialoog tussen haar en de koning, waarin hij haar probeert te overtuigen
haar broers zo te laten liggen. Ze zijn het beide erover eens dat het
strooien van zand slechts een symbolische daad is. Geen van beide denkt
echt dat daarmee het eeuwige leven van de broers op het spel staat. De
essentie van het gesprek daarentegen is dat Antigone Creon voorhoudt dat
hij, de koning, tracht haar te sparen voor een leven dat niet vrij is.
Hij moet haar immers ter dood moet veroordelen, terwijl hij dat niet wil.
Daarom geeft zij de voorkeur aan de vrijheid en de dood, liever dan leven
in onvrijheid.
Het stuk raakte me diep in mijn ziel en hart en ik had het doel voor mijn
leven gevonden: mensen te helpen te ontsnappen aan de systemen die tot
dit soort paradoxen en onmogelijkheden leiden. Te ontsnappen aan het moeten
doorgaan in onmogelijke of onwenselijke situaties, omdat het niet anders
lijkt te kunnen.
In mijn werk help ik mensen los te laten en te ontsnappen aan wat hen
vasthoudt.
Mijn
inspiratie ontleen ik aan de vreugde te zien wat er dan gebeurt:
de groei, de ontwikkeling, de nieuwe mogelijkheden, onvermoede talenten,
nieuwe produkten, nieuwe verhoudingen.
|